“රැකවරණය අවැසි මිනිසුන්ට පමණක් නොවේ”
මාවතේ සරනා සුනඛයන් මේ තරම් අසරණ වූ කාලයක් නම් ඔබට මට සොයා ගත නොහැකි වනු ඇත. මාවතේ සිටියද විවිධ අයුරින් ආදරය, රැකවරණය ලබන මේ බල්ලන් තරම් කොරෝනාවෙන් වෙන කිසි සතකු අසරණ වූයේ නැත. පරිසරය නිරාවරණය වී සොබාදහම අන් සතුන්ට සුන්දර පරිසරයක් මවද්දී වීදි සුනඛ ෙයා් කන්නට යමක් නැතිව අසරණ වූහ. එනිසා ඔවුහු සිටියාටත් වඩා අසරණ වූහ. තම කුස පුරවා ගන්නට නොහැකිව ඔවුන් අසරණ වී ඉබාගාතේ යන තත්ත්වයට පත්විය.
වීදි පුරා දුවපැන යන අසරණයන්ට මෙන් ජයවර්ධනපුර සරසවියේ රැක බලාගන්නා සුනඛයන්ට නම් එසේ සිදුවූයේ නැත. එයට හේතු වූයේ ජයවර්ධනපුර සරසවියේ පිහිටුවාගන්නා ලද සත්ත්ව ප්‍රේමීන්ගේ සංගමය මගින් ඔවුන්ගේ වත්මන් තත්ත්වය, රැක බලා ගැනීම වෙනුවෙන් කටයුතු කිරීමය. ඇත්තෙන්ම එය අගය කළ යුතු කාරණාවකි. මන්ද සාමාන්‍යයෙන් සරසවි නම් දරා ඇත්තේ වෙනමම වූ කතන්දරවලට ය. නමුත් ජයවර්ධනපුර සරසවියෙන් සිදුකරන ලද මේ සත්කාරය අනෙකුත් සරසවිවලට ද හොඳ මග පෙන්වීමකි. මේ ඇදිරි නීති සමයේ අහිංසක සතුන්ගේ කුසගින්න නිවා ගැනීම සඳහා මූලිකත්වය ගෙන ක්‍රියා කරනු ලැබුවේ ජයවර්ධනපුර සරසවියෙන් අධ්‍යාපනය ලැබූ අමා වන්නිආරච්චි ය. මේ සඳහා ඇයට සහය වූ අනෙක් මිතුරිය උදේශිකා ජයපාලිය. ජයවර්ධනපුර සරසවිය මෙන්ම අනෙකුත් ආයතන ද වැසී යද්දී ඔවුන් තුළ ඇති වූයේ යම් දුක්බර තත්ත්වයකි.
ඒ හැමදාමත් මිතුරන් මෙන් සිටින සුනඛයන්ට වන්නේ කුමක්ද යන්නයි. ඇඳිරි නීතිය මධ්‍යයේ කවර අවශ්‍යතාවයට හෝ නිවසින් බැහැරව යාමට නොහැකි තත්ත්වයක් තුළ ඔවුන්ගේ සිත් තුළට පැමිණියේ තමන් රැක බලාගන්නා සුරතලුන්ට වන්නේ කුමක්ද යන්නයි. නමුත් එයින් නොනැවතුණු ඔවුන් මේ සඳහා විසඳුමක් බලාපොරොත්තු වූයේ මහාචාර්ය හේමන්ති රණසිංහ ගෙනි. එයට එක් හේතුවක් වූයේ මහාචාර්ය හේමන්ති ජයවර්ධනපුර විශ්වවිද්‍යාලයේ පිහිටුවා ඇති ඇති ” සිව්සරණ” නම් වූ animal welfare association හි ආරම්භක සාමාජිකාවවීමයි. එසේත් නැතිනම් එය පිහිටුවා ගත් තැනැත්තිය වූ නිසාවෙනි. ආරම්භයේ දී සුනඛයන් 80 පමණ සිටි අතර මේ සංවිධානය සමගින් කිසිදු භේදයකින් තොරව සියලු පීඨවල සිසු සිසුවියන්, අධ්‍යයනාංශයේ පිරිස් මෙන්ම ආරක්ෂක, නඩත්තු අංශ අයද සම්බන්ධවී සිටී. කෙසේ හෝ මෙම ඉල්ලීමෙන් පසු මෙකී සත්කාර වෙනුවෙන් සතුන්ගේ ආහාර ලබාදීමේ කටයුතු උදෙසා මහාචාර්ය හේමන්ති කැමැත්ත පළකළ නමුත් ඉන් පසුව ඔවුන්ට තිබූ අභියෝගය වූයේ මේ සඳහා ඇඳිරි නීති බලපත්‍ර ලබාගන්නේ කෙසේද යන්නයි. නමුත් අවසානයේ දී මහරගම පොලිසියෙන් බල්ලන් වෙනුවෙන් ආහාර ලබාදීමට යාමට හැකි පරිදි ඇදිරි නීති බලපත්‍ර ලබා ගන්නට ඔවුනට හැකි විය. මේ සියල්ල විසඳා ගැනීමෙන් පසු සෑම දිනකම පෙරවරු නමයට පමණ හාල් කිලෝ 5ක සහල්වලින් පිළියෙළ කර ආහාර ද්‍රව්‍ය ගෙන එනු ලබන්නේ කුඩා පිඟන් දහයක් හා භාජන 2ක බහාලා ගෙනය. ඊට අමතරව සුනඛයන්ට අවශ්‍ය කරනු ලබන බෙහෙත් වර්ග ද ඒ අතරම වේ. මේ හා සමඟම ඔවුන් සහල් සහ හාල්මැස්සන් සැමන් වැනි ආහාර ද්‍රව්‍ය රැගෙන එනු ලබන්නේ ආරක්ෂක අංශය වෙත ලබාදීමටය. මන්ද ආරක්ෂක අංශය ද මේ කටයුත්ත වෙනුවෙන් සම්බන්ධ වන්නේ සුනඛයන් සඳහා ආහාර පිළියෙල කර දීමෙනි.
“සුනඛයන්ට කෑම දෙන්න එන්න ඇඳිරි නීති බලපත්‍රත් අරන්”
ආදරයෙන් සාත්තු කරමින් රැක බලා ගන්නා සුනඛයන්ට නිරතුරුවම අවශ්‍ය වන්නේ ආහාර පාන පමණක් නොවේ ඔවුන් සමඟ කතාබහ කිරීම, විනෝදවීම, සෙල්ලම් කිරීම සුරතලයට හුරුවූ බල්ලන් නිරතුරුවම අපේක්ෂා කරන්නකි. එනිසා ඔවුන් නිරන්තරයෙන් මේ සෑම දෙයක්ම බලාපොරොත්තු වෙයි. මේ කරුණු කාරණා නිසාම සුනඛයන්ට ආහාර ලබාදීමට අමතරව ඔවුන් සමඟ කතාබස් කිරීමට, විනෝදවීමට සහ සෙල්ලම් කිරීමට යම් කිසි කාලයක් වැය කරනු ලබයි. අමා වන්නිආරච්චි සහ තවත් කිහිප දෙනෙකුගේ මූලිකත්වයෙන් J’pura Animal Lovers (JAP) 2016දී ආරම්භ කරන්නට සමත් වූහ. නමුත් මේ සා කාලයක් ඇතුළත මෙවන් වූ කාල වකවානුවක් ඔවුන්ට පැමිණෙන නොතිබිණි. විශ්වවිද්‍යාල නිවාඩු සමයේ දී වුව එතරම් බරපතළ නොවූයේ විශ්වවිද්‍යාලය ආසන්නයේ සිටින සාමාජික සාමාජිකාවන් මේ සඳහා තම කාලය මිඩංගු කළ නිසාවෙනි. නමුත් මේ අවස්ථාව සුවිශේෂී වූවාය. කිසිදු අයෙකුට කිසිම හව්හරණක් නැති මොහොතක ඔවුන් මේ කාර්යය කිරීමට සමත්වීම අගය කළ යුත්තකි.
අප සමග කතාබහ කළ අමා මේ කාර්යය කර ගැනීම වෙනුවෙන් මහාචාර්ය හේමන්ති රණසිංහ ගෙන් ලැබූ උදව් උපකාර ඉතා අගය කොට සැලකූ අතර ඒ වෙනුවෙන් ස්තුතිවන්ත යුතු බවද පැවසුවාය. එමෙන්ම මීට අමතරව මේ කාර්යය සාර්ථක කරගැනීම උදෙසා ජයවර්ධනපුර සරසවියේ ආරක්ෂක අංශයටත් නඩත්තු අංශයටත් එමෙන්ම ඇයගේ පවුලේ අය ගෙන් ලැබූ සහයත් අමතක නොකළාය. එමෙන්ම මෙවන් වූ කාර්යයක් කිරීමට නම් මුදල්මය සාධකය අවශ්‍යමය ඒ නිසා මේ වෙනුවෙන් මූල්‍යමය ආධාර කරනු ලබන කනිෂ්ක රණසිංහ, චන්දන නවරත්න, හසිනි සිල්වා, මධුභාෂිනී වීරසිංහ, සුමුදු එම්බොගම විශේෂයෙන් සිහිපත් කළාය.
මූලාශ්‍රය: https://epaper.silumina.lk/Home/ShareArticle?OrgId=f44345f4&imageview=0
